На працягу апошняга часу гарадзенскія актывісты падалі некалькі заявак на пікеты. Адной з такіх заявак была заяўка Ежы Грыгенчы аб правядзеньні пікету пра новыя тарыфы ЖКГ. Усе заяўкі былі па сацыяльных праблемах і падаваліся для правядзеньня ў дазволеных для гэтага мясцовымі ўладамі месцах. Аднак па ўсіх іх былі атрыманыя адмовы.

Аснова для ўсіх адмоваў – адсутнасьць дамоваў зь міліцыяй, хуткай дапамогай і камунальнікамі.

 

Падпісанага заяўнікам абавязальніцтва на аплату патрабуемых уладамі ўсіх гэтых “паслугаў”, калі пікет будзе дазволены, для Гарадзенскага гарвыканкаму аказалася недастатковым.

Як патлумачыў у гутарцы ідэоляг, ён праглядае ўсе заяўкі на наяўнасьць суправаджальных дакумэнтаў, а менавіта дамоваў з камунальнай службай, міліцыяй і хуткай дапамогаю, і пры іх адсутнасьці дае стандартны адказ.

Такая ж стандартная матывацыя прыводзіцца і ў афіцыйнай забароне на правядзеньне мерапрыемтсва, якая падпісаная намесьніцай старшыні выканкаму Зояй Кулеш.

ПАТРАБУЕМАЯ ЎЛАДАМІ ПРАЦЭДУРА – НЕВЫКАНАЛЬНАЯ, ЯЕ ПАПРОСТУ НІДЗЕ НЯМА Ў ЗАКАНАДАЎСТВЕ!

 

– Адмова мне ў правядзеньні пікету па пытаньні новых тарыфаў ЖКГ была па фармальнай прыкмеце – да заяўкі не прыкладзеныя дамовы зь міліцыяй, хуткай дапамогаю ды Спэцаўтагаспадаркаю. Аднак, працэдура заключэньня дамоваў з гэтымі арганізацыямі нідзе ў заканадаўстве не прапісаная.

Ды й як можна заключыць дамову на паслугу, якая яшчэ не дазволеная выканкамам?

 

 

 

 

 

– Вельмі шкада, што дзяржаўныя ўлады выкарыстоўваюць усе магчымыя фармальныя прычыны для адмоваў у ажыцьцяўленьні майго права на правядзеньне мірнага масавага мерапрыемства. Бо любое абмеркаваньне з шырокім колам зацікаўленых асобаў носіць канструктыўны характар ​​і дапамагае розным бакам быць пачутымі, – пракамэнтаваў дадзеную сытуацыю адзін з заяўнікаў, Ежы Григенча.

 

•  У артыкуле 10 Закона “Аб масавых мерапрыемствах у Рэспубліцы Беларусь» гаворыцца пра тое, што

арганізатар масавага мерапрыемства абавязаны зьдзейсьніць аплату паслугаў па ахове грамадзкага парадку, выдаткаў, зьвязаных зь мэдычным абслугоўваньнем ды ўборкаю тэрыторыі, у адпаведнасьці з рашэньнем мясцовага выканаўчага й распарадчага воргану, на тэрыторыі якога праводзілася масавае мерапрыемства не пазьней за 10 дзён пасьля правядзеньня масавага мерапрыемства.

Нідзе ў дадзеным Законе, як і рашэньнях мясцовых ворганаў улады не зьмяшчаецца норма, згодна зь якой дамовы павінны быць заключаныя да падачы заяўкі ў мясцовы выканкам. Ды й выканкамам даецца права на камунікацыю з заяўнікамі да вынясеньня рашэньня па заяўцы на правядзеньне масавага мерапрыемства, падчас якой можна было б высьветліць і вырашыць усе пытаньні па дамовах.

Аднак ні разу грамадзкія актывісты не запрашаліся ў выканкам у ходзе разгляду іхных заявак, нягледзячы на тое, што практыка падобных забаронаў сыстэматычна парушае іхнае канстытуцыйнае права!

 

У Гродне паўтараецца сытуацыя з адмовамі ў правядзеньні пікетаў, якую мы можам назіраць і па ўсёй краіне. Нядаўна падобны выпадак быў у Воршы.

Тарыфы ЖКГ шмат у чым вызначаюцца цэнтралізавана, але ёсьць шэраг пазыцыяў, якія разлічваюцца й прымаюцца мясцовымі ўладамі.

Таму актуальнае для грамадзянаў пытаньне камунальных пляцяжоў павінна адкрыта й зацікаўлена абмяркоўвацца на любых ўзроўнях.

 

*
*
(ПЕРАКЛАД,РАС.)

 

НЕТ ДОГОВОРА – НЕТ КОНСТИТУЦИОННОГО ПРАВА?!

 

На протяжении последнего времени гродненские активисты подали несколько заявок на пикеты. Одной из таких заявок была заявка Ежи Григенча на проведение пикета о новых тарифах ЖКХ. Все заявки были по социальным проблемам и подавались для проведения в разрёшенных для этого местными властями местах. Однако по всем им были получены отказы.

Основа для всех отказов – отсутствие договоров с милицией, скорой помощью и коммунальщиками.

Подписанного заявителем обязательства на оплату требуемых властями всех этих “услуг”, если пикет будет разрешён, для Гродненского горисполкома оказалось недостаточным.

Как пояснил в беседе идеолог, он просматривает все заявки на наличие сопроводительных документов, а именно договоров с коммунальной службой, милицией и скорой помощью, и при их отсутствии дает стандартный ответ.

Такая же стандартная мотивация приводится и в официальном запрете на проведение мероприятия, который подписан заместителем председателя исполкома Зоей Кулеш.

 

ТРЕБУЕМАЯ ВЛАСТЯМИ ПРОЦЕДУРА – НЕВЫПОЛНИМАЯ, ЕЁ ПОПРОСТУ НИГДЕ НЕТ В ЗАКОНОДАТЕЛЬСТВЕ!

 

– Отказ мне в проведении пикета по вопросу новых тарифов ЖКХ был по формальному признаку – к заявке не приложены договоры с милицией, скорой помощью и Спецавтохозяйством. Однако, процедура заключения договоров с этими организациями нигде в законодательстве не прописана.

Да и как можно заключить договор на услугу, которая ещё не разрешена исполкомом?

 

– Очень жаль, что государственные власти используют все возможные формальные причины для отказов в осуществлении моего права на проведение мирного массового мероприятия. Ведь любое обсуждение с широким кругом заинтересованных лиц носит конструктивный характер и помогает разным сторонам быть услышанными, – прокомментировал данную ситуацию один из заявителей, Ежи Григенча.

• В статье 10 Закона “О массовых мероприятиях в Республике Беларусь» говорится о том, что

организатор массового мероприятия обязан совершить оплату услуг по охране общественного порядка, расходов, связанных с медицинским обслуживанием и уборкой территории, в соответствии с решением местного исполнительного и распорядительного органа, на территории которого проводилось массовое мероприятие не позднее 10 дней после проведения массового мероприятия.

Нигде в данном Законе, как и решениях местных органов власти не содержится норма, согласно которой договоры должны быть заключены до подачи заявки в местный исполком. Да и исполкомом предоставляется право на коммуникацию с заявителями до вынесения решения по заявке на проведение массового мероприятия, в ходе которой можно было бы выяснить и решить все вопросы по договорам.

Однако ни разу общественные активисты не приглашались в исполком в ходе рассмотрения их заявок, несмотря на то, что практика подобных запретов систематически нарушает их конституционное право!

 

В Гродно повторяется ситуация с отказами в проведении пикетов, которую мы можем наблюдать и по всей стране. Недавно подобный случай был в Орше.

Тарифы ЖКХ во многом определяются централизованно, но есть ряд позиций, которые рассчитываются и принимаются местными властями.

Поэтому актуален для граждан вопрос коммунальных платежей должна открыто и заинтересованно обсуждаться на любых уровнях.

 

Аляксандра Василевіч,
выпускніца ВISH праграмы ILIA
пры Беларускім ДПЧ імя Барыса Звоскага

 

Падрыхтаваў Алесь ЛЕТА,
Беларускі Праўны Партал,
www.prava-by.info

ФОТАВЫЯВЫ:

1) Аляксандра Василевіч (аўтарка), фотадапрацоўка BLP,
2) Зоя Кулеш (намесьніца старшыні Гарадзенскага гарвыканкаму) – фота Міхася Ісачанкі (Гарадзенская праўда)
3) Ежы Грыгенча, жыхар Гародні, фота з рэсурсу harodniaspring.org

Цэтлікі: "мясцовыя парадкі" правядзеньня масавых мерапрыемстваў, Аляксандра Васілевіч, гарвыканкам, Гародня, горисполком, Гродно, Ежи Григенчя, Ежы Грыгенча, ЖКГ, ЖКХ, Зоя Кулеш, медики, милиция, міліцыя, мэдыкі, парушэньне права, перашкоды ў рэалізацыі канстытуцыйнага права, платныя дамовы, свабода выказваньня меркаваньня (арт.19 МПГіПП), свабода мірных сходаў (арт. 21 МПГіПП)