Савет Рэспублікі ня бачыць неабходнасьці ініцыяваць скасаваньне артыкулу 193-1 Крымінальнага Кодэксу Рэспублікі Беларусь. (далей – правапіс першакрыніцы)

Інфармацыю пра гэта атрымалі каардынатар кампаніі “Права на веру” Аляксей Шэін і адзін з кіраўнікоў “Асамблеі няўрадавых дэмакратычных арганізацый Беларусі” (Асамблеі НДА) Сяргей Лісічонак у адказ на свой зварот у заканадаўчы орган.

У лісце з Савету Рэспублікі за подпісам намесьніка старшыні Пастаяннай камісіі па заканадаўству і дзяржаўнаму будаўніцтву Мароза Л.Ф, цьвердзіцца, што “артыкул 193-1 Крымінальнага Кодэкса Рэспублікі Беларусь разам з іншымі нормамі Закона з’яўляецца прававым сродкам барацьбы са злачынствамі, якія парушаюць канстытуцыйныя правы і свабоды грамадзянаў, а таксама парадак і бяспеку ў грамадстве. Паводле нашага меркавання, ён ахоўвае агульнапрынятыя правы чалавека і яго асноўныя свабоды і не парушае міжнародных стандартаў у галіне правоў чалавека”. А на гэтай падставе Савет Рэспублікі не бачыць неабходнасці ініцыяваць скасаванне артыкула 193-1 Крымінальнага Кодэкса Рэспублікі Беларусь.

Намеснік старшыні Праваабарончага цэнтру “Вясна” Валянцін Стэфановіч ня згодны з сябрамі Савету Рэспублікі: “Канструкцыя артыкула 193-1 КК РБ супярэчыць Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь, Міжнародаму пакту аб грамадзянскіх і палітычных правах ды іншым абавязальніцтвам Рэспублікі Беларусь, узятым у межах АБСЕ. Артыкул прадугледжвае крымінальную адказнасьць за любую дзейнасьць ад імя незарэгістраванай арганізацыі. Разам з тым, як Канстытуцыя, так і пакт утрымліваюць пералік дапушчальных абмежаванняў свабоды асацыяцый (у інтарэсах грамадскай альбо дзяржаўнай бясьпекі, грамадскага парадку, здароўя грамадзянаў ды інш). Калі б артыкул 193-1 КК забараняў арганізацыі, якія ставяць на мэце прапаганду вайны, гвалту, экстрэмісцкую дзейнасьць и г.д., то такія абмежаваньні былі б дапушчальнымі. Але, паколькі караецца дзейнасьць любых арганізацый, такія абмежаваньні парушаюць свабоду асацыяцый, гарантаваную Канстытуцыяй і пактам”.

Валянцін Стэфановіч нагадаў пра тое, што ў мінулым годзе выйшла Заключэнне Венецыянскай камісіі адносна артыкулу 193-1 Крымінальнага Кодэкса Рэспублікі Беларусь. У Заключэнні гаворыцца, што артыкул 193-1 парушае Міжнародны пакт аб палітычных і грамадзянскіх правах і з’яўляецца патэнцыйным інструментам для дзяржавы ў стрымліванні грамадскіх актывістаў, дае ўладам шырокія паўнамоцтвы ўмешвацца ў фундаментальнае права на свабоду асацыяцый, свабоду думкі, перакананняў і іх выражэння.

Апроч таго, праваабаронца адзначыў, што розныя прадстаўнікі беларускіх уладаў неаднаразова заяўлялі пра гатовасьць адмяніць артыкул 193-1 КК. Але зараз чамусьці Савет Рэспублікі заняў іншую пазіцыю.

*

(Паведамленьне, рас.)
Совет Республики: статья 193-1 “охраняет общепринятые права человека и его основные свободы”

Совет Республики не видит необходимости инициировать отмену статьи 193-1 Уголовного кодекса Республики Беларусь. Информацию об этом получили координатор кампании “Право на веру” Алексей Шеин и один из руководителей “Ассамблеи неправительственных демократических организаций Беларуси” (Ассамблеи НГО) Сергей Лисиченок в ответ на свое обращение в законодательный орган.

В письме из Совета Республики за подписью заместителя председателя Постоянной комиссии по законодательству и государственному строительству Мороза Л.Ф, утверждается, что “статья 193-1 Уголовного Кодекса Республики Беларусь вместе с другими нормами Закона является правовым средством борьбы с преступлениями, которые нарушают конституционные права и свободы граждан, а также порядок и безопасность в обществе. По нашему мнению, она охраняет общепринятые права человека и его основные свободы и не нарушает международных стандартов в области прав человека “. А на этом основании Совет Республики не видит необходимости инициировать отмену статьи 193-1 Уголовного кодекса Республики Беларусь.

Заместитель председателя Правозащитного центра «Весна» Валентин Стефанович не согласен с членами Совета Республики. “Конструкция статьи 193-1 УК РБ противоречит Конституции Республики Беларусь, Международному пакту о гражданских и политических правах и другим обязательствам Республики Беларусь, взятым в рамках ОБСЕ. Статья предусматривает уголовную ответственность за любую деятельность от имени незарегистрированной организации. Вместе с тем, как Конституция, так и пакт содержат перечень допустимых ограничений свободы ассоциаций (в интересах общественной или государственной безопасности, общественного порядка, здоровья граждан и др.). Если бы статья 193-1 УК запрещала организации, ставящие своей целью пропаганду войны, насилия, экстремистскую деятельность и др., то такие ограничения были бы допустимыми. Но, поскольку наказывается деятельность любых организаций, такие ограничения нарушают свободу ассоциаций “.

Валентин Стефанович напомнил о том, что в прошлом году вышло Заключение Венецианской комиссии относительно статьи 193-1 Уголовного кодекса Республики Беларусь. В Заключении говорится, что статья 193-1 нарушает Международный пакт о политических и гражданских правах и является потенциальным инструментом для государства в сдерживании общественных активистов, дает властям широкие полномочия вмешиваться в фундаментальное право на свободу ассоциаций, свободу мысли, убеждений и их выражения.

Кроме того, правозащитник отметил, что разные представители белорусских властей неоднократно заявляли о готовности отменить статью 193-1 УК. Но теперь почему-то Совет Республики занял иную позицию.

Паводле spring96.org,

Падрыхтаваў Алесь ЛЕТА,

Беларускі Праўны Партал,

by.prava-by.info

Цэтлікі: абмежаваньне канстытуцыйных правоў і свабодаў, арт. 193-1, заявы, парушэньне Рэспублікай Беларусь арт. 22 МПГіПП