Ян Лапіцкі, які ўжо 3 гады як не вучыцца ў Жодзіне (лета, 2012)

Пра дзяцей і пра будучыню. Сям’я Лапіцкіх з Жодзіна.

Прапануемы тут аўдыёматэрыял і фота – яскравыя сьведчаньні таго дыскрымінацыйнага стану, у якім апынулася беларускамоўная грамадзянская супольнасьць, якая сёньня выштурхнутая па-за межы праўнага канстытуцыйнага поля й такім чынам пазбаўленая элемэнтарных грамадзянскіх правоў і свабодаў.

У тым ліку – права на гарантаваную Асноўным Законам праваахову й бясплатную сярэднюю адукацыю дзяцей на роднай мове.

Карэспандэнтка Радыё Свабоды Аляксандра Дынько сустрэлася з сям’ёй Лапіцкіх у Жодзіне. У размове прынялі ўдзел Аляксей Лапіцкі, Сьвятлана Лапіцкая ды іхны малодшы сын, Янка.

Размаўлялі пра мову, пра тыя ўмовы, у якіх прыходзіцца гадавацца беларускамоўным дзецям у Беларусі, атрымліваць “гарантаваную Канстытуцыяй” сярэднюю адукацыю ў Жодзіне.

Дзіўна й фантастычна несправядліва (для любой цывілізаванай супольнасьці), нават незразумела адразу, як гэтак можа быць у сапраўднасьці …. Але тут, у Беларусі, з дэкляраваным статусам дзяржаўнай беларускай мовы й фактычна сілаю “працягнутым” праз непрызнаны сусьветнай супольнасьцю нелегітымны рэфэрэндум двухмоўем – беларуская мова аказалася пасьля гэтага, як і чакалася, “пад лавай”. А беларускамоўным беларусам, ды іхным дзецям, на кожным кроку сёньня прыходзіцца адстойваць сваё права “людзьмі звацца” ўва ўласнай краіне.

І гэта – цэнтар цывілізаванай і культурнай Эўропы!
XXI стагодзьдзе. І гэта – у часе фактычна няспыннага (пасьля атрыманьня незалежнасьці) кіраваньня краінаю з боку прадстаўнікоў постсавецкай, камсамольска-камуністычнай эліты, той намэнклятуры, што заўсёды “трубіла” з высокіх “аднапартыйных трыбунаў” пра неабходнасьць аховы й разьвіцьця нацыянальнай культуры, роднай мовы, захаваньня традыцыяў беларускага народу!?

Жыцьцё яскрава паказала й на кожным кроку паказвае – чаго ж насамрэч вартыя гэтыя партнамэнклятурныя “гульні ў любоў да народу”, бадзёрыя заявы ды й захапляючыя дух публічныя “абяцанкі” з боку “адзінаправільных правадыроў”! Тая практыка, якая доўгі час існуе ў краіне – абвяргае любы “красамоўны цынізм” ды ўсе ілжывыя аргумэнты, яна сьведчыць – зусім аб адваротным. Аніякага двухмоўя й роўнасьці ўмоваў – не існуе. Існуе практыка моўнай дыскрымінацыі, перасьледу й дэбеларусызацыі ў краіне. Пры гэтым, усе дзяржаўныя праваахоўна-судовыя структуры ў краіне – зкарумпаваныя, падпарадкаваныя вэртыкалі ўлады й служаць мэханізмам адміністрацыйна-каманднага, ідэалягічнага й паліцэйскага дыктату.

І тут, як раз, дарэчным будзе ўзгадаць і ніколі больш ужо не забывацца на біблейскае выказваньне: “Ды па справах ягоных – разпазнаеш яго.”

*

ДАДАТАК – ТУТ: Пра дзяцей і пра будучыню. Сям’я Лапіцкіх з Жодзіна (3,1 Мb, 13 хвілінаў – АЎДЫЁЗАПІС ПРАГРАМЫ РАДЫЁ СВАБОДА)

*

*

Некалькі красамоўных фотафактаў аб тым, у якіх умовах адбывалася змаганьне за адукацыю на роднай мове ў Жодзіне …

Артыкул у "Народнай Волі" , 14 кастрычніку 2004г. Янка Лапіцкі з падручнікамі перад вяртаньнем у 4 клясу Жодзінскай Гімназыі. Перамога! А далей адбыліся напады на кватэру ...

Дзевяцігадовы Янка Лапіцкі ля прастрэленых вокнаў кватэры

Фрагмэнт шыбаў пасьля двух нападаў ...

... пасьля трэцяга нападу ...

Паводле Радыё Свабода,
Падрыхтаваў Алесь Вольны,
Licviny-INFA

Фота: Аляксея Лапіцкага

Цэтлікі: адукацыя па-беларуску, грамадзянскія правы й свабоды, дыскрымінацыя па нацыянальнай і моўнай прыкмеце, палітычныя рэпрэсіі